เมืองทราชิยังต์ซิ

มณฑลทราชิยังต์ซิ เคยเป็นส่วนหนึ่งของมณฑทลทราชิกังมาก่อน (เคยมีสถานะเป็นอำเภอหรือ Dungkhag) ก่อนจะยกฐานะเป็นมณฑล (Dzongkhag) เมื่อ พ.ศ. 2536 ทิศเหนือติดกับรัฐอรุณาจัลประเทศของอินเดีย โดยยังมีการค้าชายแดนระหว่างกัน บริเวณตัวเมืองของมณฑลนี้อยู่ห่างจากป้อมปราการเก่า ใกล้กับเจดีย์ Chorten Kora ประมาณสามกิโลเมตร

ถนนที่ใช้เดินทางมานั้นตั้งต้นจากทางทิศใต้ผ่านตลาดที่ขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังคงบรรยากาศที่เงียบสงบ และเจดีย์สูง จากจุดนี้ถนนจะแยกออกเป็นสองสาย สายหนึ่งมุ่งสู่ตัวเมืองและเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า Bomdeling ส่วนอีกสายหนึ่งเป็นทางขึ้นไปสู่ป้อมปราการแห่งใหม่
มณฑลทราชิยังต์ซิขึ้นชื่อเรื่องงานหัตถกรรมเครื่องถ้วยชามจากไม้เมเปิ้ลและอะโวคาโด โดยใช้เครื่องกลึงโลหะที่มีคันถีบซึ่งอาศัยแรงขับจากพลังน้ำในการผลิต และกระดาษพื้นเมืองของภูฏานที่เรียกว่า Desho