ทำไมต้องภูฏาน

เซชู เป็นเทศกาลทางศาสนาประจำปีของประเทศภูฏาน เทศกาลดังกล่าวจะจัดขึ้นตามซองและวัดสำคัญต่างๆ โดยชาวบ้านที่อยู่ใกล้เคียงจะมารวมตัวกันเพื่อเข้าร่วมพิธีระบำหน้ากากและกิจกรรมทางศาสนาอื่นๆ

ความสุขมวลรวมประชาชาติ เป็นปรัชญาในการพัฒนาประเทศที่สอดคล้องกับค่านิยมทางพุทธศาสนาที่สามารถชี้วัดคุณภาพชีวิตทั้งทางด้านจิตวิญญาณและทางจิตใจของประชาชน ภูฏานไม่ได้ปฏิเสธตัวชี้วัดการพัฒนาแบบ GDP แต่เลือกใช้ GNH เป็นปรัชญาทางเลือกในการชี้วัดการพัฒนาประเทศแทน

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติภูฏาน เป็นแหล่งเก็บรวบรวมเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ของคนภูฏาน เริ่มตั้งแต่ต้นกำเนิดของท่านคุรุปัทมะสัมภวะในสมัยศตวรรษที่ 8 แต่ละป้อมและอาคารแต่ละหลังมีความโดดเด่นแตกต่างกันไป ภายในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้นักท่องเที่ยวจะได้รับประสบการณ์เสมือนได้มาเที่ยวชมพิพิธภัณฑ์หลายแห่งในครั้งเดียว

โซริก ซูซุม หมายถึง ช่างศิลปะและหัตถกรรม 13 หมู่ของภูฎาน ถือเป็นสัญลักษณ์ที่มีรากเหง้ามาจากพุทธปรัชญา ประกอบด้วยงานเครื่องไม้ งานก่อหิน งานแกะสลัก งานจิตรกรรม งานประติมากรรม งานกลึงไม้ งานหล่อโลหะ งานเครื่องประดับ งานจักสานไม้ไผ่ งานผลิตกระดาษ งานตัดเย็บ และงานทอผ้า โดยมีท่านเปมา ลิงปะเป็นผู้ค้นพบและเผยแพร่วิชาช่างเหล่านี้ในศตวรรษที่ 15

ศาสนาพุทธในประเทศภูฏาน มิได้เป็นเพียงศาสนา แต่คือวิถีชีวิต เหตุผลที่ประเทศภูฏานมีความเป็นอยู่อย่างสงบสุขด้วยเพราะมีความศรัทธาอย่างลึกซึ้งในพระพุทธศาสนา จึงไม่น่าแปลกใจที่เห็นคนเฒ่าคนแก่ตามวัดต่างๆ เดินจงกรม ถือสายลูกประคำขณะสวดมนต์อยู่ในมือตลอดเวลา หากคุณเป็นนักท่องเที่ยวที่ต้องการหลีกหนีความวุ่นวาย แนะนำให้ลองมาฝึกทำสมาธิแบบภูฏานดูสักครั้ง